خبرگزاری مهر، گروه استانها- پژمان امیدی: امشب «بیبی» تدارک یلدا دیده است تا به بهانه آن بچهها شبی شاد را در خانه پدری بگذرانند.
پدر هم قصد دارد شاهنامه بخواند، فال حافظ بگیرد و حکایتهای قدیمی و خاطرات گذشتهاش را چون همیشه بازگو کند. همان حکایتهایی که از کودکی برای بچهها تعریف کرده است و آنها با مرور این خاطرات بزرگشدهاند و حالا هرکدام صاحبخانه و خانواده مستقلی شدهاند.
در خانوادههای ایرانی همیشه رسم بوده که بزرگان برای جوانان قصهها و حکایتهای گذشته را بازگو کنند تا در لابهلای این قصهها و خاطرات درس زندگی به جوانان بیاموزند و عشق و دوستی را در هرلحظه از زندگی خود با دیگر اعضای خانواده به اشتراک بگذارند.
امشب همه میآیند. دورهم مینشینند اما آیا مجالی برای قصهگویی پدر فراهم خواهد شد. آیا امشب در سکوت خواهد گذشت؟ شاید دیگر چشم و گوش بچهها دیگر به زبان شیرین و قصههای دیرین پدر نباشد و آیا دنیای مجازی در این دوره همی خانوادگی جای شاهنامهخوانی و غزلیات حافظ و شعرهای شیرین سعدی را خواهد گرفت؟
محفلهای حقیقی زیر سایه محافل مجازی
این روزها این محفلهای مجازی جای محفلهای حقیقی را گرفتهاند تا پدران و مادران بیش از همیشه احساس تنهایی کنند. تا کانون گرم خانواده که انسان را به ریشههایش پیوند میداد، رو به سردی برود و زیست اجتماعی را تهدید کند.
یک روانشناس در این خصوص به خبرنگار مهر میگوید: فردگرایی و جمع گریزی روزبهروز در حال افزایش است و این ماجرا نگران کننده است.
مجتبی حسینی میگوید: خانواده پایهگذار بخش مهمی از سرنوشت انسان است و در تعیین سبک و خطمشی زندگی آینده، اخلاق، سلامت و عملکرد فرد در آینده نقش بزرگی بر عهده دارد و اگر نقش این نهاد در جامعه کمرنگ شد باید شاهد اتفاقات ناگواری در حوزه اجتماعی باشیم.
وی تصریح میکند: اگر میبینیم که آسیبهای اجتماعی همچون خودکشی، طلاق، اعتیاد و ... رو به افزایش بوده این ناشی از همین مسئله است.
این روانشناس همچنین کمرنگ شدن برخی سنتهای آیینی را که زمینهساز تعاون، همکاری و همدلی در جامعه بود را نگرانکننده دانست و بر احیای آنها تأکید کرد.